Konings Kiekjes

woensdag 11 maart 2015

Kroonprins Boudewijn in Noordwijk aan Zee

De Tijd De Maasbode, 04-07-1959
„Een grote soldaat huilt niet”
BOUDEWIJN KOMT IN NOORDWIJK JEUGDHERINNERINGEN OPHALEN
Het was een klein, parmantig jongetje van bijna vijf jaar dat op 24 juni 1935 in Noordwijk uit een grote zwarte auto stapte en haastig in het landhuis De Goohorst van burgemeester J. B. V. M. J. van de Mortel verdween. Achter hem stapte zijn zusje en voorts enkele volwassen begeleidsters en begeleiders. Een half uur later wist heel Noordwijk het: Prins Boudewijn van België logeert bij de burgemeester. Samen met zijn zusje Josephine Charlotte. Twee maanden tevoren waren koning Leopold en de lieftallige koningin Astrid samen naar Noordwijk gekomen om bij de Van de Mortels persoonlijk de vakantie van de kinderen te komen regelen. Heel Noordwijk giste toen nog wat de bedoeling was van het koninklijk bezoek. Maar op 24 juni kwam aan alle onzekerheid een einde: Boudewijn en Josephine Charlotte zouden hun zomervakantie aan zee komen doorbrengen bij Jan-Hein en Sabine van de Mortel, de beide kinderen van de burgemeester. Twee maanden lang stonden levensgrote rijkspolitiemannen op wacht rond de villa van de burgemeester. Het was dan wel een onofficiële logeerpartij maar de normale veiligheidsmaatregelen wilde men toch niet uit het oog verliezen. Een aantal Belgische rijkswachten onder commando van Romain d'Herter verbleef eveneens in Noordwijk. Erg veel moeilijkheden hebben ze niet ondervonden. Het moeilijkst was nog om het publiek steeds weer opnieuw duidelijk te maken dat de koningskinderen een ongestoorde vakantie wilden genieten. Daartoe had de gemeente-architect C. van Vliet op het strand bij het zuiderbad een rond paviljoentje gebouwd met veel glas dat de koninklijke logeetjes ter beschikking stond. Men had er zelfs telefoon aangelegd. Dagelijks zagen de Noordwijkers de auto van de burgemeester van De Goohorst naar het zuiderbad rijden en uit de verte kon men dan de spelende kinderen gewaar worden. Menigeen heeft zich daar overigens bij vergist en de kleine Jan-Hein van de Mortel aangezien voor het Belgische prinsje. De kinderen leken nogal op elkaar. Ze hadden hetzelfde ponyhaar en dezelfde voorzichtige gang. Ze hadden betrekkelijk weinig contact met de Noordwijkse kinderen, ze speelden in de grote tuin van De Goohorst of op het strandgedeelte bij het zuiderbad. maar voor het overige kwamen ze bijna nergens. Dat was ook niet nodig Tenslotte ging het voor de kleine Boudewijn vooral om rust en zeelucht als remedie tegen zijn bronchlale aandoening. De heer Frank Vink, thans agent van politie in Noordwijk maar destijds valet de chambre bij de Van de Mortels, herinnert zich de kleine prins als een bijzonder lief jongetje in de goede zin van het woord. Hij was beslist dapper. Toen hij een keer in de oprijlaan rondreed op zijn kleine fiets, kwam hij te vallen. Onmiddellijk schoot een van de dienstmeisjes toe om te Informeren of hij zich bezeerd had. Maar zich op de lip bijtend antwoordde Boudewijn: „Ken grote soldaat huilt niet." toen ze pas in Noordwijk gearriveerd waren, had de kleine man de gewoonte om Frans te spreken. Het Nederlands ging hem niet zo best af en zijn verblijf in Noordwijk was dan ook tevens bedoeld om hem wat vaardigheid bij te brengen in het Nederlands. Telkens als hij in het Frans begon kwam zijn Nederlandse gouvernante, mej. Landman, tussenbeide en moest hij zijn woorden in het Nederlands herhalen. Maar binnen een paar weken was dat geen probleem meer. Als hem dan in het Frans een vraag werd gesteld, antwoordde hij prompt in het Nederlands. Op 20 juli kwamen koningin Wllhelmlna en prinses Juliana de beide koningskinderen opzoeken In het glazen paviljoentje bij het zuiderbad. Het was een volkomen onverwacht en Informeel bezoek, maar toen de koninklijke gasten na enige tijd Noordwijk uitreden hingen uit alle ramen de bewoners met rood-wit-blauwe vlaggetjes te zwaaien. Later zijn de beide koningskinderen samen met hun Noordwijkse speelkameraadjes op De Ruigenhoek een-tegenvisite gaan brengen. Het spreekt vanzelf dat al na korte tijd het prinselijk bezoek aan Noordwijk nauwelijks meer opviel. De Noordwijkers waren gewend aan de dagelijkse autorit met motoreseorte. Ze waren gewend aan de spelende kinderen op het strand. Soms gluurden ze nog wel eens door de heesters rond de tuin van De Goohorst en zagen dan de kinderen spelen. Een enkele keer waren dat verkleedpartijtjes. De heer Vink herinnerde zich dat prinses Josephine Charlotte nog eens de rol van prinses gespeeld heeft In Goudmuiltje, dat de kinderen thuis opvoerden. Het voornaamste is dat Boudewijn en zijn zusje zich ln Noordwijk kostelijk geamuseerd hebben. Zozeer zelfs dat Boudewijn het Jaar daarop nog eens een maand terug is geweest. Hij heeft van de gelegenheid van zijn officiële bezoek aan ons land komende week gebruik willen maken om Noordwijk terug te zien al Is het dan maar voor een kwartier. Donderdag komen hij en zijn koninklijke gastvrouw per helicopter naar het zuiderbad om de herinneringen aan die onbezorgde vakantietijd weer op te halen.